Tanrı Kadını Yarattı

Sevdiklerimizle eğlenmeyi ne kadar özledik.

Ne zamandır şöyle katıla katıla güldüğümüz bir film izleyemedik.

Herkesin bol kahkahayla dolu bir akşam geçirmek için beklediği film “9 Kere Leyla” sonunda beklenen tarihinde Netflix’te yayınlandı. Arkadaşlarımızla, dostlarımızla, sevgilimizle sinemaya gittiğimiz günler bir başkaydı.

Ama bir film bizi güldürse de yeterdi bu pandemi zamanında.

Buna da razıydık.

Ne var ki, “9 Kere Leyla” izlendikten sonra insanların beklentilerini karşılamadığı için oldukça kötü yorumlar aldı; yapıcı eleştiriler de aldı. Oysa ben bana anımsattıklarına gülümsedim. Bana anlattıklarını düşündüm. Yalnızca duyulduğu için bilinen, inanılan birçok şeyi yeniden merak ettim. Okuduğum yorumlardan sonra yıllar önce insanlardan şikayet ederken manevi halamın bana söylediği bir cümleyi hatırladım: “İnsanlar bilmedikleri şeylere saygı duymaz İrem.” Bu yüzden bir kez daha gülümsedim. Ancak konu profesyonel anlamda teknik bilgilerle sinema eleştirmenliğine gelince söylenenleri dikkate almak gerekir tabii.

Bense Lilith’i daha çok merak ettim. Hemen kendisiyle ilgili yazılmış makaleleri karıştırdım.

Mezopotomya mitolojisine baktım. Gılgamış Destanı’ndan günümüze kadar bir haftalık yolculuğa çıktım. Son durağım Lilith’in günümüzdeki korku edebiyatında edindiği yer oldu. Aslında kadının yaratılıştan bugüne süren binlerce yıllık yolculuğuna merakım daha önce bir ulu çınarla, bir Ana Tanrıçayla başlamıştı.

Bir etkinlikte karşısında büyülenmeden önce onu dinleme hazırlığı sırasında “Atatürk ve Sümerler” adlı kitabını okudum. Burada Kur’an, Tevrat ve Sümerler’in inançları arasındaki benzerliklerden bahsediyordu.

Ben de bir kadındım.

Yaşım ne olursa olsun.

Önce kendimi yargılamıştım; “İnsan nasıl yaratıldığını merak etmez mi?”diye.

Yalnızca duyduklarımıza inanmak en kolayıydı tabii. Doğrusunu ise, bir kadından okudum.

107 yıldır yaşayan bir kadından dinledim. Bu dünyada 107 yıldan sonra da bir anıt gibi ayakta duracak nice kadınlar vardı. Aynı toprağın kızları.

Etkinlik günü geldi. Onu dinlerken binlerce yıllık gerçekliğin büyüsüne kapıldık. İmza sırası bana geldiğinde “Elimdeki kitabınızı bir günde bitirdim” dedim. Muazzez İlmiye Çığ, “Diğer kitaplarımı okumadıysan onları da oku” dedi.

Okumadığım için utandım.

Ben, var oluşumu bana anlatan o muhteşem kadına diğer kitaplarını da okuyacağıma dair söz verdim.

İnsanı dört duvar arasından evrenin herhangi bir yerinde yola çıkaran sonsuz bir ömrün adanacağı yolculuktu ilim.

Adem oğulları yine öldürecekti; yine kırıp dökecek; yine yaralayacak; yine doğup, ölecekti.

Onlarla güzelliklere de çirkinliklere de ortak olacaktık.

Yaradılışımızı eşit kılacak olan en üstün şey ise tarihteki ilk kral kahramanı bulan bir kadını birlikte okumak olacaktı.

Bütün çirkinlikleri, yanlışlıkları birlikte sorgulayıp düzeltmek olacaktı.