Kapı zili çaldı. Görüntülü diyafondan kargocuyu gördüm. Giriş katında oturduğum için bir korkum da daire kapısını açtığım anda evdeki kedicanların dışarı fırlaması. İçeriye bir göz gezdirdim, asayiş berkemal. Tüylü nüfus gündüz uykusunda. Her biri değişik bir köşede konuşlanmış. Kargocu getirdiği paketi uzattı ve gitti. Uykudakiler tüyünü bile kıpırdatmadı. Teyakkuz durumu. Yarım saat sonra zil tekrar … Füsun ALTINOK; Kediname 57; “Kargooo…” okumayı sürdür