Yörüngedeki uydular modern hayatlarımızın temelini oluşturur. Uzay bilimi, Dünya gözlemi, meteoroloji, iklim araştırması, telekomünikasyon, navigasyon ve insan uzay keşfi dahil olmak üzere birçok alanda ve disiplinde kullanılırlar. Benzersiz bir bakış açısı, bilimsel veri toplama kaynağı, ticari fırsatlar ve araştırma ve değerlendirme için rakipsiz olanaklara yol açan çeşitli temel uygulamalar ve hizmetler sunarlar.
Ancak son yıllarda uzay faaliyetlerinin artmasıyla birlikte yeni ve beklenmedik bir tehlike daha ortaya çıkmaya başladı: Uzay çöpleri.
60 yıllık uzay faaliyeti
60 yılı aşkın uzay faaliyetlerinde, 6050’den fazla fırlatma yörüngede yaklaşık 56450 izlenen nesneyle sonuçlandı, bunlardan yaklaşık 28160’ı uzayda kaldı ve ABD Uzay Gözetim Ağı tarafından düzenli olarak izleniyor ve düşük Dünya yörüngesinde (LEO) yaklaşık 5-10 cm’den ve jeostasyon (GEO) irtifalarda 30 cm ila 1 m’den büyük nesneleri kapsayan kataloglarında tutuluyor. Günümüzde yalnızca küçük bir kısmı -yaklaşık 4000- sağlam, çalışır durumda uydulardır.
Bu büyük miktardaki uzay donanımının toplam kütlesi 9300 tondan fazladır.
Kataloglanan nesnelerin yaklaşık %24’ü uydulardan (bunların üçte birinden azı çalışır durumda) ve yaklaşık %11’i ise fırlatma adaptörleri ve lens kapakları gibi kullanılmış üst kademeler ve görevle ilgili nesnelerden oluşuyor.
1961’den beri 560’tan fazla yörünge içi parçalanma olayı kaydedildi. Sadece 7 olay çarpışmalarla ilişkilendirildi ve mevcut olayların çoğunluğu uzay aracı ve üst kademelerin patlamalarıydı. Ancak gelecekte çarpışmaların uzay enkazının baskın kaynağı haline geleceği bekleniyor
