Kediname 33; “Dert Bende”

10 Ağustos 2024

Kediname 33; “Dert Bende”

“Fransız balkonları sevmiyorum” dedi Tekir ve devam etti; “yan balkondakinin sesini duyuyorsun ama kendisini göremiyorsun.”

Komşu balkondaki Duman cevap verdi; “O balkonlar insanlar için. Tavandan yere kadar cam. Işık içeri giriyor ama balkon keyfi yok…”

İki kedi belli belirsiz mırıldanıyordu. Sıcak bir yaz günü komşu balkonlarda hava alıyorlardı.

Tekir sordu; “Kimsin? Nasıl geldin buraya?”

Duman anlatmaya başladı;
“Annem de griymiş benim. Gözleri de benim gibi sarıymış. Evdekiler söylerler. Hamile diye bir evden atılmış. Bu aile onu sokakta görüp almış. Daha o gece beni doğurmuş. Hüzünlüydü annem. Bir de hastalığı varmış. Doktora götürdüler, bir daha dönmedi. Çok aradım, çok bekledim ama gelmedi anacığım.
Ev kalabalık, üç çocuk, anne, baba… Anne dediğim aşçı kadın. Griyim diye adımı duman koymuşlar. Peki sen kimsin?”

Tekir iç geçirdi. “Annem beni çarşının orada bir dükkanın yanında doğurmuş. Kuyumcu adam acıyıp vitrin altına bir mindere yatırmış bizi. Gelip gidenlerden bir genç kız beni istemiş. Vermiş kuyumcu. Kız beni bu eve getirdi. Öğrenci. Neyse ki suyumu mamamı unutmaz. Arada uzaktan annesi gelir. O biraz hırpalar beni. Gene dökmüşüm tüylerimi, yatağa çıkmışım filan…”

“Oooo, sen şanslısın” dedi Duman.

Tek bir kız var ev arkadaşın. Benim beşi de tepemde. Canı sıkılan beni mıncıklar. En küçükleri kıskanıyor beni. Anne beni biraz okşayıp sevse gelip kuyruğumu çeker, kulağımı tutar…”

Aşk acısı.

“Öyle deme” dedi Tekir; “Kız bir kişi ama sıkıldığı zaman suratı çekilmiyor. Geçen yıl sevgilisinden ayrıldı da neler çektiğimi ben bilirim. Aşk acısı mı çekiyor, dünyanın sonu mu gelmiş, sevgilisi çiçekle eve özür dilemeye gelmese kaçacaktım evden…”

Duman lafını kesti; “Tamam işte. O problemleri beşle çarp, benim halimi düşün… Büyük oğlanın bir sevgilisi var, kedi fobisi varmış. Ben gördüğü yerde basıyor çığlığı… şeytan diyor ki, atla bacağına geçir dişleri, al şimdi kork bakalım… gene en iyisi ortanca kız. Hiç değilse arada gizli gizli yemeğin etlerinden aşırıp bana yediriyor. Benimle en çok o dertleşir. Okuldan bir flörtü var. O bunu aramazsa hava bozar. İşte gerilim o zaman başlar. Baba hep para hesabı yapar. Anneyle arada kapışırlar. İlk işi bileğinden saati çıkarıp masaya koymak oluyor. Olmazsa şunu satayım deyince iş büyüyor…”

Tekir pufladı. “Seninkiler kalabalık. Birbiriyle dalaşıp, birbiriyle halleşiyorlar. Beni düşün. Kız işten geliyor, yorgun, acıkmış. Sevgilisi kendine program yapmış. Benimki yakıyor bir sigara, başlıyor bana anlatmaya. Arada bir de, halimi anlamazsın ki sen diyor. Anlıyorum da, ne yapayım? Köpek arkadaşlara haber vereyim, oğlan buraya gelince paralasınlar mı? Takma diyorum ama ağzımdan miyav çıkıyor. Erkek egosu işte diyorum, aptalmışım gibi bakıyor bana…”