Türkiye’de bazı ilçeler, nüfus, ekonomi, ulaşım ve coğrafi konum gibi kriterlerle il olmaya hak kazanıyor. Özellikle büyükşehirlerdeki ilçeler, birçok ilden daha fazla nüfusa sahip.
Ancak il olmak için sadece nüfus yeterli değil. İlçelerin bağlı oldukları il merkezlerine uzaklığı, sosyo-ekonomik koşulları, altyapısı, kültürel ve tarihi değerleri de önemli rol oynuyor.
1989 yılında Aksaray ile başlayan ilçelerin il yapılması 1999’a kadar devam etti ve 67 olan il sayısı 81’e çıktı.
1999’dan beri il sayısı artmazken, il olma kriterini karşılayan 25 ilçenin olduğu belirtildi.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, il olmaya en yakın ilçeler şunlar:
Kozan, Adana Nüfus: 129.985
Kahta, Adıyaman Nüfus: 120.378
Polatlı, Ankara Nüfus: 122.424
Bandırma, Balıkesir Nüfus: 149.469
Edremit, Balıkesir Nüfus: 121.437
Ergani, Diyarbakır Nüfus: 126.824
Yüksekova, Hakkari Nüfus: 112.826
Elbistan, Kahramanmaraş Nüfus: 142.783
Lüleburgaz, Kırklareli Nüfus: 145.263
Ereğli, Konya Nüfus: 142.818
Midyat, Mardin Nüfus: 108.242
Ünye, Ordu Nüfus: 122,597
Cizre, Şırnak Nüfus: 133.908
Fethiye, Muğla Nüfus: 151.474
Nazilli, Aydın Nüfus: 153.879
Akhisar, Manisa Nüfus: 166.129
Erciş, Van Nüfus: 173.203
Ereğli, Zonguldak Nüfus: 174.619
Manavgat, Antalya Nüfus: 224.664
İskenderun, Hatay Nüfus: 246.639
Siverek, Şanlıurfa Nüfus: 250.100
Çorlu, Tekirdağ Nüfus: 253.551
İnegöl, Bursa Nüfus: 255.032
Tarsus, Mersin Nüfus: 329.494
Yapılan çalışmaya göre yeni il ve ilçeler için önce kriterler ortaya konacak.
İl olmak için, ilçenin nüfusunun en az 100 bin ve il merkezine de en az 30 kilometre uzaklıkta olması gibi 8 kriter bulunuyor.
Mevcut şehirleşme, ulaşım durumu, hinterlant, ekonomik çeşitliliği ve eğitim durumu da il olabilmek için kıstaslar arasında.
