American Chemical Society’de (Amerikan Kimya Dergisi) yayımlanan makaleye göre Fransa ve İngiltere’den araştırmacılardan oluşan bir ekip, Leonardo Da Vinci’nin dünyaca ünlü başyapıtı Mona Lisa portresini yaparken kullandığı tekniklere ilişkin yeni bulgular elde etti.
Araştırmacılar, tablonun sağ üst köşesinden insan saç telinin çapı kadar küçük bir bölümünü inceleyerek, sanatçının kavak pano üzerine temel katman olarak kullandığı yağlı boyanın tarifinin farklı olduğunu ortaya çıkardı.
Ekip, Mona Lisa tablosunun ilk boya katmanında nadir rastlanan bir bileşim olan “plumbonakrit” kimyasal maddesine rastladı. Kurşunoksitin bir yan ürünü olan plumbonakrit maddesi yağlı boya ile karıştırılarak kullanıldığı takdirde tuvalde kalın bir tabaka ortaya çıkıyor.
Araştırmanın baş yazarı Victor Gonzalez, sanat tarihçilerinin daha önce öne sürdüğü “ressamın portre üzerinde çalışmaya başladığında boyasını kalınlaştırmak ve kurumasına yardımcı olmak için kurşun oksit tozu kullanmış olabileceği” hipotezinin ilk kez doğrulandığını belirtti.
Da Vinci’nin “Mona Lisa” üzerinde çalışmaya başladığında deneysel bir ruh hali içinde olabileceğini ifade eden Gonzalez, dünyaca ünlü ressamın denemeler yapmayı sevdiğini aktardı.
Ünlü ressamın resimlerinin her birinin teknik açıdan tamamen farklılık arz ettiğini dile getiren Gonzalez, Mona Lisa’nın zemin katmanı için gerçekten de özel bir tekniğin olduğunu görmenin ilginç olduğu yorumunu yaptı.
Daha önce, Leonardo Da Vinci’den sonra 17. yüzyılda yaşamış olan Hollandalı ressam Rembrandt’ın tablolarında da “plumbonakrit” maddesine rastlayan Gonzales bunun, tariflerin yüzyıllar boyunca aktarıldığını da gösterdiğini vurguladı.
Ünlü ressam Leonardo Da Vinci’nin 1503-1507 yıllarında yaptığı ve Floransalı tüccar Francesco del Giocondo’nun eşi Lisa Gherardini’yi resmettiği belirtilen Rönesans dönemi ünlü eseri Mona Lisa tablosu halen Paris’teki Louvre Müzesi’nde sergilenmeye devam ediyor.