Bir Yılmaz Gruda Anısı: Yitik Şiir
Yılmaz Gruda ile yıllar önce bir sohbetimizde ona bir şirini okumuştum ezberden.
Şaşırmıştı.
-Bu şiirimi çok aradım bulamadım, kopyası da yok, demiş büyük bir kahkaha eşliğinde eklemişti:
Vay beee!
Nurullah Kadirioğlu
“Bizler ki baktın mı tepeden topuğa adam
Güleç iyicil…
Geç gördüğün resmin ardına !
Bizler ki gadr ile mücehhez
Akça ile mukaffa
pantantif ve sahtiyan mecnunu
Mütevali, mütezeyyit, müselsel !
Encam! ekalliyet eyledik
Sürüp kûşeyi ücralara
O gül andam
O ayş-ü nuş mevtunu
o sureta münevver
Serapa mütekebbir
Laf-ı güzaf ile meşbu İstanbulluyu!
Ve bizden yana döndürerek
sahipsiz çarhını saayin
Müceddet bir dersaaset inşa eyledik
Namımıza muharrer tapusu
Ziftin zifirin gergefinde nesc eyledik şemsi
Yok her gicenin sabahı gayrı!
Külünü savurmadayız
Anka eylediğimiz kinin,
Havf ile muhit
Endişe ile mukim,
Avazı zaferimizin aksi nevha ve arabesk!
Faturası muvazaa!
Dön aynına vuran sureti! “
#YılmazGruda
