ANNELERİN GÖZYAŞLARINA TALİP OLANLAR…
Kore Savaşı, Soğuk Savaş döneminin ilk sıcak çatışmasıydı.
Altmış milyonun üzerinde insan kaybının olduğu büyük savaşın üzerinden henüz on beş yıl geçmişti. Savaş, hiç bizim savaşımız değildi. Ne yazık ki yanlış politikalar yüzünden binlerce kilometre uzağımızda yüzlerce şehit verdik.
İnsanlık akıllanmadı!…
Akıllanmadı, çünkü hemen arkasından Soğuk Savaş Dönemi’nin ikinci sıcak çatışması olan ’’Vietnam Savaşı’’ başladı.
Nedeni çok bildik, ısrarla öğretilmeye çalışılan bir teraneydi;
Barış ve özgürlük!
Çok şükür bundan uzak kaldık.
Ancak dünya büyük ve erdemli bir kuşak kazandı.
68 kuşağı…
Bedeli, iki milyona yakın Vietnamlı ve altmış bin Amerikalının kaybı ile ödendi.
Bu coğrafyaya özgürlük ve barış yine başka bir bahara kaldı!
İnsanlık yine akıllanmadı!
Akıllanmadı, çünkü Çanakkale’de on binin üzerinde kayıp veren ve karaya çıktıktan sekiz ay sonra çekilmek zorunda kalan Avustralya birlikleri de bu savaşta ABD’nin yanında yer aldı.
Üstelik bu savaş, Çanakkale’deki gibi kendilerinin savaşı da değildi.
Ve büyük kayıplarla elli bir yıl önce bir Ağustos ayında bölgeden geride acılar bırakarak çekildiler, ağabeyleri gibi utançla!
Bir kere daha Atatürk’ü şükran ve minnetle anıyorum;
’’Ulusun hayatı tehlikeye girmedikçe, savaş bir cinayettir’’
Her savaşın bir simgesi vardır!
Bu savaşın simgesi de Kim Phuc’dur.
İlk fotoğrafta Napalm Bombasından kaçmaya çalışan kızın adıdır Kim Phuc.
İkinci fotoğrafta; ’’ O pilotla karşılaşırsam geçmişi değiştiremeyiz, ama bugün, yarın ve sonsuza dek barışa hizmet etmek için elimizden geleni yapabiliriz’’ diyen ve sırtı hala Napalm’ın izini taşıyan genç bir annenin adıdır Kim Phuc.
Üçüncü fotoğrafta; savaştan sonra büyük travmalar yaşayan, işlediği suçu hafifleteceğine inandığı yolu din adamı olmakta arayan Jonn Plummer ile olan resimdeki kadının adıdır Kim Phuc.
Ve elinde Jonn Plummer’in bir notu vardır;
’’O adam benim!’’
Savaş bir insanlık suçudur.
Öncesinde veya sonrasında din adamı olmak, Allah’a sığınmak nafiledir.
Fotoğraf; ne son kurbanı, ne de son katili göstermektedir.
Ölen iki milyon Vietnamlıyı doğuran iki milyon annenin ıstırabı, paylaşımcıların iştahını bir nebze bile azaltmamıştır.
Emperyalizm; ilk atom bombasını atan uçağa, o uçağı kullanan pilotun annesinin ismi olan Enola Gay adını vermekten kaçınmamıştır.
Bir anne de olan Kim Phuc’un savaş karşıtı çabaları olumlu karşılanıp takdir edilse de, ben insanım ve insan da kalmak istiyorum diyen herkes; savaş sonrasındaki büyük acıları taşımak yerine, öncesindeki nedenleri bulmaya odaklanmalıdır.
Hiçbir zafer bir annenin gözyaşından daha değerli değildir. Ne yazık ki sömürgeciler, Kim Phuc’un gelecek adına bir umutla gülümsemesine rağmen tüm annelerin gözyaşlarına taliptir…
Sekiz milyar insanın aklına rağmen…
Saygı, sevgi ve inançla,
Kemal YALNIZ/İktisatçı
Kemal YALNIZ/kentekrani
Youtube Abone Olmak İçin Tıklayınız
www.kentekrani.com 21 Ağustos 2022