STADYUMLARDA AÇAN ÇİÇEKLERE NE OLDU?

STADYUMLARDA AÇAN ÇİÇEKLERE NE OLDU?

Eskiden stadyumlar, sadece futbol oynanmak için kullanılmazdı. Stadyumlarda, çocuklar ve gençler çiçek açardı bayramlarda.

Aman o ne coşku, ne şenlikti. Giriş kapısından zor girilirdi içeriye. Anne, babalar, kardeşler, komşular, akrabalar….

Çocukları, gençleri izlemeye koşarak gelirlerdi. İzleyici çocuklar, ellerinde bayraklar, baba kucağında cıvıl cıvıldılar.

Okullarda bayram komiteleri kurulurdu aylar önce, çalışmalara başlanırdı.

Müzik seçimleri, hareketler, rondlar, korolar, folklor ekipleri… Şimdi yazarken bile kalbim çarpıyor coşkuyla.

Öğretmenler o kadar özenirlerdi ki bu bayramlara en şık kıyafetleriyle öğrencilerin başında yürürlerdi, göğüslerini gere gere.

Şimdilerde aynı coşkuyu görememek üzüyor beni. Öğrenciliğinde o coşkuyla yetişen ,

Öğretmenliğinde o coşkuyu yaşayan bizler buruk oluyoruz.

Belediyelerin ve okulların hazırladığı programlar da çok güzel ama yetmiyor bize.

Gözümün önünde şimdi bile, o sahasıyla, tribünüyle dopdolu stadyum.

Ben heyecanla, İstiklal Marşı ve Gençlik Marşını tüm stadyumdakilere söyletmek için, mikrofonun önündeyim. Beden Eğitimi öğretmeni Mustafa Vardal Hocanın komutunu bekliyorum. Sonra da tüm stadyum çınlatıyor yeri göğü…

Benim sesim titriyor, tüylerim diken diken…

Biz o güzellikleri tattık, ne mutlu bize.

Yine de NİCE COŞKULU KUTLAMALARLA BAYRAMIMIZ

KUTLU OLSUN,SEVGİLİ ÇOCUKLAR….

Fevziye TURAN/kentekrani