Kuryeler

En kötü huyumuz bencil yapımızdır!

Satırlarım nedeniyle bana kızanlar olabilir. Ama gerçeği yaşayan bilir; bazen kendimiz adına ötekini düşünmüyoruz…

Rahmetli Babam Motosiklet kullandı son ana kadar. Ben de Subayken çoğu kez Tuzla Piyade Okulu’na  ve tayin edildiğim Lüleburgaz’a  heveslerim adına çoğu kez Babama rağmen BMW sini kaçırıp giderdim…

1965 ile 75 yılları böyle geçmiştir yaşamımda; Futbol dışında…

Sonra Büyük oğlum M. Uğur orta okulda bu sevdaya tutuldu.

Sevda diyorum çünkü Motosiklete binmek ve bırakamamak  tutkusu  onsuz yaşamayı olanaksız kılar.

Oğlum bir gün bana, Motor almazsam okula  devam edemeyeceğini söyledi,

Beşiktaş’ta çalışıyordum.

İşim, pedagojik yaklaşımla yaş gruplarını eğiterek futbolcu yapmaya çalışmaktı.

Hemen taksitle bir Java aldım oğluma.

Bir kaç gün sonra motoru gördüğümde tanıyamadım.

Amortisörler ve çamurluklar iptal edilmiş yerini  sözde “Kros motoru” almıştı.

O zaman bu alanda ilklerden olan S.Memnun ile kader birliği yaparak, Ülkemizde tanınmayan Moto-krosu Türkiye’ye getireceğini söyleyen oğlum ve bir avuç genç bu mücadelenin isimsiz kahramanlarıydılar.

Ellerinde kazma kürek, pist yapıp boş toprak alanlarda uçuyorlar, atlıyorlar, bir avuç insana gösteri ve yarışma yapıyorlardı

Düşünceme çevremde ki dostlarım;

“Hocam sen spor adamısın olmaz!” diyerek mani oldular.

Artık oğlum yarışmalarda madalya kazanan, derecelere giren; resmi ve amatör lisanslı bir sporcuydu.

Bana “Sen kollektif spor alanında başarılısın ben ise ferdi alanda…” derdi!

Daha sonra yurt içi ve dışı müsabakalara katıldı.

Hiç ilgilenmedim.

Bu konuya girişimin nedeni şudur.

Hala bu alanda bana göre uzman ve çevresindeki arkadaşları ile işin örgütsel yanını kotaran insanlar var.

Ancak bugün yaşadıkları sıkıntılar var.

İstanbul Motosiklet Cemiyeti yönetiminde olan oğlum son zamanlarda ekmek parası için çalışan kuryelerin dramını bir kaç kez anlattı.

“Fark edilmeyi beklerken ölüyoruz!” diyen motosikletli Kuryeler Derneği Başkan Yardımcısı Engin Durmaz’ın haykırışlarına sahip çıkmalıyız.

Kuryeciliğin meslek dalı olmasını gündeme getiren Engin Durmaz kuryeciliğin eğitimi olması gerektiğini de hatırlatıyor.

Bazı şirketlerin ehliyet olmayanlara iş verdiklerinden şikayetçi.

Durmaz, tehlikeli olanın arabalar ,yollar ve emniyet  şeritleri olduğunu ısrarla vurguluyor.

Engin Durmaz, kuryelerin iki gün çalışmasa hayatın felç olacağından bahsediyor; evden çıkarken neredeyse ailesiyle vedalaştıklarından söz ediyor.

Azınlık olarak kendilerini ifade etmekte sıkıntı yaşayan kuryeler, kamyonların önünde 70 ile gitmek zorunda olduklarından 80 km hız ile giden kamyonlarca bariyerlere sıkışıp zor durumda kaldıklarını anlatıp kendilerine şerit ayrılmasını istiyorlar.

Daha uzun yazmaya gerek yok!

Spor adına düşündüğümüz Motosikletlerin şu an ki kurye bölümü uzun süre daha canımızı sıkacak gibi görünüyor.

Nereden nerelere geldik!

Biraz daha beklersek dünya yaşamını elden kaçırma ve tedbirlerde yavaş kalma tehlikesi ile karşı karşı kalabiliriz.

Sonuçta işin ucunda ekmek parası olunca tedbirler ihtiyaca göre değişmelidir.

Ben şahsen her gün bir motosikletli kuryenin kaza geçirmesine dayanamıyorum  ve fark edilerek önlem alınmasını tavsiye ediyorum.