Ahmet Oktay üzerine şiir
AHMET OKTAY
Hiç inanmazdım öleceğine
Bu da oldu işte
Dün gece rüyama girdi Ahmet
Seçemiyorum orasını
Nerdeydik? Ne yapıyorduk… Bir muamma
Aklı çiçek açmış olmalı ki mezarında
“Sen niye” diye seslendi bana
Dipten gelen boğuk bir sesle
Ve azarlarcasına hafif bir tonla
Bir es verip “Enver Ercan nerde” diye sorunca
Fırladım yataktan
Eyvah beni sesliyor diye düşündüm
Ya da Enver’i garibim
Uykuyla uyanıklık arası
Benim de aklım çiçek açmış olmalı ki
“Kimse kimsenin ömrünü yaşayamaz” diye düşündüm
Uyandım sonunda korkuyla
Bir de otuzbir çekeyim dedim bari ölmeden önce
Dolaştım evin odalarını bir bir
Ve bir güvercin gibi uyudum tedirgin
İlk işim sabahleyin
Millete anlatmak oldu bu rüyayı telefonda
***
Gerçek söz değil dediğimde
Rakısından bir yudum alıp
Sözden başka bir şey de yok
Konu gerçekse
Dedi ve sustu
Dostluğumuz böyle başladı
Gerçekle söz arasındaki
Kopmaz ilişki gibi
***
Başkalaşıp bir yerlerden bu meret
Garip bir ışıkla düşüyor kağıda
İçinde dolaşıyorsa acının atları
Daha yakındır ağıda
***
Baykuş olmalıyız gecede
Baykuştan geriye bilgelik kalır
Demlendir yazdığını
Serilsin ipek şal gibi rahatça kağıda
Ve unutma üzüm mahzende dem alır
Ben gidiyorum Metin uyanmak için
Diğer tarafta da eminim şiir yazılır
Metin CENGİZ/Şair
Metin CENGİZ/kentekrani
www.kentekrani.com 28 Ağustos 2020